Als er één begrip op deze SXSW in ieders mond ligt is het wel de Metaverse. Sinds Mark Zuckerberg zijn bedrijf Meta ging noemen werd het begrip pas echt ‘hot’: want als de Zuck zich er tegenaan gaat bemoeien zal het wel iets heel bijzonders zijn. Aldus geschiedde op de SXSW-conferentie, het aantal bijeenkomsten dat over de Metaverse ging explodeerde. Gisteren had ik het genoegen vrijwel de gehele dag me over de Metaverse te laten briefen, compleet met, aan het einde van de dag, een ‘immersive experience’.
Maar wat is dat nou eigenlijk, die Metaverse? Een belevingswereld waar je intreedt door het dragen van een Oculus? Een nieuwe game omgeving, die je gewoon met je toetsenbord en muis tot werkelijkheid laat komen? Een virtuele wereld met eindeloze mogelijkheden? Of is het gewoon een nieuwe versie van die innovatie uit 2003, Second Life? En is er maar één Metaverse, of zijn er verschillende?
Vele deskundigen braken zich het hoofd over de materie en ook de Zuck had er natuurlijk een mening over. De gemeenschappelijke noemer was toch wel dat het om een nieuwe versie van het Internet gaat, waar mensen elkaar op een nieuwe manier gaan ontmoeten. Een omgeving waar je je creativiteit ongebreideld kunt botvieren en waar alles mogelijk is, bijvoorbeeld de buurman van de Zuck te worden door een stukje grond in zijn buurt te kopen. Dat ontroerend goed koop je met crypto’s en registreer je met NFT’s. O ja, en als je de Metaverse binnen wilt gaan moet je eerst wel even een Avatar aanmaken. Of, als het kan, maar gewoon een aantal, dan kan je variëren in welke gedaante je in de Metaverse kunt bewegen.
De Zuck heeft natuurlijk maar één gedachte: hij wil dé versie van de Metaverse gaan bouwen, zoals hij net als bij sociale netwerken de dominante partij gaat worden. Met Facebook is hij afhankelijk van advertentie-inkomsten (98 % van Facebook’s inkomsten bestaan uit advertenties), in ‘zijn’ Metaverse kan hij echter fors gaan verdienen aan fysieke producten (à la Amazon) of applicaties (à la Apple). Voilà, Facebook ‘s afhankelijkheid van advertenties in één keer opgelost!
Maar er zijn meer kapers op de kust. Het bedrijf Sandbox heeft al een Metaverse operationeel en verleidde rapper Snoop Dogg alvast een mansion te bouwen in hun Metaverse. Kunnen de fans lekker naast hem een plot aanschaffen met crypto’s. En ook topmerken als Adidas en Gucci investeren kennelijk in deze Metaverse. De avatars zien er nog een beetje klungelig uit, maar in ieder geval krijg je het gevoel dat Facebook hier niet een ‘free’ ride gaat krijgen.
Vraag is wie hier nu allemaal op zit te wachten. Het geheim zit hem misschien in de droge constatering van één van de vele deskundigen, professor Charlie Fink: in de Metaverse moet je vooral kunnen doen wat je niet kunt in de echte wereld. Misschien kan ik dan toch die hike in de Himalaya doen!
In the 1960s, the United States fell behind in the space race with the Soviet Union. Yuri Gagarin was the first human to break through the Earth's atmosphere, a monumental achievement. Unable to accept this, the United States - through President John F. Kennedy - established the goal of landing the first person on the moon within a timespan of 10 years. The rest is history and the wording of such a distant, grand objective became known as the 'moonshot goal.'
Stating such a goal is even more important when things are a bit difficult. That was the case with Kennedy's example and is the case for many public broadcasters in Europe. The sentiment in politics is generally unfavorable, budget cuts are commonplace, and digital competition is capturing viewership share. Young people are increasingly unable to find public broadcasters, and consequently a significant strategic crisis has emerged. This is the situation in Scandinavia, Germany, the United Kingdom, and in our own country. Let alone the situation in Poland and Spain.
So, there is a crisis in public broadcasting in Europe, precisely at a time when polarization is increasing, and misinformation is rampant. Especially during such times, it is crucial to prioritize neutral reporting and foster a sense of community. Excellent leadership is invaluable in such circumstances. And it's not the first time that the BBC has set an example during such times. Tim Davie, the excellent Director-General of the BBC, spoke at a Royal Television Society event last month. His argument centered around the fact that the future of the United Kingdom is at risk in democratic, social and cultural terms. He saw three roles for the BBC in countering this threat. Pursuing truth with no agenda by reporting fearlessly and fairly. Backing the best British storytelling by investing in homegrown talent and creativity. Lastly, bringing people together by connecting everyone to unmissable content.
That's what you call a moonshot goal! Because what follows from this? The BBC must serve its 'customers' from every platform, at all times. BBC Three will be closed as young people will find BBC content online, via iPlayer. New services are being developed, such as BBC Verify: the future major fact-checker. Interventions will be made in the BBC organization to make all this possible. And finally, the BBC will also explore whether a new, better funding system than the archaic licensing fee can be developed.
Isn't it wonderful? In the United Kingdom, significant changes are being developed from a strategic perspective. In the Netherlands, we only see politically motivated cost-cutting measures within the public broadcaster, neglecting the pursuit of deliberate strategic advancement in the media sector. I rest my case...
Na een loopbaan bij de commerciële (SBS) en publieke (KRO-NCRV) omroep belandde Rijssemus bij producent IDTV, onderdeel van het Britse All3Media dat hem uiteindelijk richting Berlijn dirigeerde om ook de Duitse markt te veroveren. "Dat had ik niet verwacht, moet ik zeggen", aldus Rijssemus lachend. "Ik dacht: ze vragen me voor Amerika, of een bedrijf ergens in de UK misschien."
Wat trof Rijssemus aan en is Duitsland nog steeds 'de heilige graal'? "Je moet de balans vinden: hoeveel energie geeft en kost een baan je?"
Hoe kwam deze student fiscaal recht en economie uiteindelijk in de mediawereld terecht en waarom wilde hij namens RTL zo graag Videoland overnemen? “We hebben daar veel van geleerd en ook heel veel fouten gemaakt, met name een deel infrastructuur totaal nieuw moeten bouwen”, blikt Habets terug. “Toen we 40.000 abonnees hadden, bleek het platform niet meer aan te kunnen…”
Inmiddels opereert hij vanuit München op de Duitse markt en past ook daar zijn ervaring toe met “het omkatten van een televisie- naar een streaming first-bedrijf.” Habets romantiseert zijn internationale carrière niet: “Je moet eerlijk zijn naar jezelf en het doen om de juiste redenen, anders wordt het gewoon een baan.”